Her bireyi birbirine yakın hale getiren olumlu duyguların tamamına sevgi diyoruz. İlgi, alaka, empati, beğenme, affetme gibi birçok his de sevginin göstergesidir. Ebeveyn sevgisinden kardeş, dünya, arkadaş ve eş sevgisine değin birçok sevgi türü vardır. Bizi biz yapan, ruhu beslemeye devam eden şey sevgidir. Daha çocukluk dönemi itibarıyla sevgi görmemiş olan her bireyin ileriki yaşamında büyük sıkıntılar çekeceğini söylemek de pekala mümkün olmaktadır. Çocuk yetiştirme konusunda sevginin rolü oldukça üstündür. Sevildiğini hissetmeyen bir çocuğun başarılı olma ihtimali de düşer, mutlu olma ihtimali de. Keza mutlu etme ihtimali direkt olarak azalacaktır. Kendini mutlu edemeyen bir bireyin çevresindekileri mutlu etmeye de hali kalmayacaktır. Bir çocuğun her zaman sevgiye gereksinimi olur. Sevgi gören çocuklar öz benliklerini çok daha rahat bir biçimde bulurlar. Bunun sonucunda da mutlu bireyler olarak harika bir hayatları olur. Bebeklikten itibaren sevgiyi hissetmeye başlarız. Anne sevgisi, baba sevgisi, kardeş sevgisi ve sayısız birçok sevgi türü… Hepsi de günün sonunda çocuğun gelişimine eşlik eden detaylardır ve her daim de olmalıdır. Sevgiyle kalın!